ژیلت شناخته شده‌ترین برند تیغ خودتراش می‌باشد. دفتر مرکزی شرکت ژیلت که در بوستون در ایالت ماساچوست، واقع است، در سال ۲۰۰۵ در شرکت پروکتر و گمبل ادغام شد و دیگر شرکت ژیلت موجودیت ندارد. در اثر این اقدام، بزرگترین شرکت تولیدکننده محصولات بهداشتی و خانواده بوجود آمد. محصولات ژیلت بین دو بخش زیبایی و خانواده در شرکت پروکتر و گمبل تقسیم شدند.
ژیلت،: Gillette) شرکت محصولات مراقبت‌های شخصی آمریکایی است، که در سال 1901 توسط کینگ سی. ژیلت تاسیس شد و هم‌اکنون یکی از برندهای شرکت پروکتر و گمبل به‌شمار می‌آید، که برای تولید تیغ خودتراش و سایر محصولات بهداشتی استفاده میشود.
محصولات قدیمی‌تر
اولین تیغ خودتراش ژیلت که از تیغ یکبار مصرف استفاده می‌کرد در سال 1903 معرفی شد. در سال ۱۹۳۴ ژیلت مدل جدیدی با نام «آریستوکرات» : Aristocrat)، به معنی اشرافی، ارائه کرد که سر تیغ از دسته قابل جدا شدن بود. پس از آن در سال ۱۹۴۷ مدل «سوپر اسپید»: Super Speed)، به معنی سرعت فوق‌العاده، را برای تیغ خودتراش معرفی کرد. این مدل در سال ۱۹۵۴ با معرفی مدل‌های دیگری که قادر بودند با دقت و کیفیت بیشتری اصلاح کنند، به‌روز شد. درجه‌بندی دقت این مدل‌ها با رنگ انتهای دسته مشخص می‌شد.
در سال ۱۹۵۸ اولین خودتراش قابل تنظیم تولید شد. این خودتراش امکان تنظیم تیغه را جهت اصلاح بهتر فراهم می‌کرد. تولید این مدل تا سال ۱۹۸۶ ادامه یافت. مدل «سرعت فوق‌العاده» در سال ۱۹۶۶ طراحی مجدد شد و رزین مشکی روی دسته فلزی آن را پوشش داد که تولید این مدل نیز تا سال ۱۹۸۶ ادامه یافت. مدل دیگری به‌نام «نک» (به انگلیسی: Knack)، به معنی استعداد، که دسته پلاستیکی بلندتری داشت از سال ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ تولید می‌شد.
محصولات جدیدتر
ترک۲ : Trac II) اولین مدل خودتراش دوتیغه ژیلت بود که در سال ۱۹۷۱ ارائه شد. ژیلت ادعا کرد تیغ دوم سرعت اصلاح را افزایش و سوزش صورت را کاهش داده است. مدل اروپایی این مدل به‌نام GII معروف بود.
ترک۲ پلاس: Trac II Plus) مدل بعدی ژیلت بود که از نوار روان‌کننده در بالای تیغه‌ها استفاده کرده بود. مدل اروپایی این مدل به نام GII Plus معروف بود.
خودتراش یکبار مصرف ژیلت مصرف مدل Blue II
گود نیوز!: Good News) اولین مدل خودتراش‌های یکبارمصرف دو تیغهای بود که در سال ۱۹۷۶ ارائه شد. این مدل در سه نام اوریجینال: original)، گود نیوز! پلاس: Good News! Plus) و گودنیوز! پاوت پلاس (به انگلیسی: Good News! Pivot Plus) معرفی شد.
خودتراش ژیلت مدل مچ‌تری
ژیلت سنسور: Gillette Sensor) که در سال ۱۹۹۰ معرفی شد اولین خودتراش دارای تیغه‌هایی با قابلیت فنری بود. ژیلت ادعا کرد این نوع تیغه از بریده شدن پوست هنگام اصلاح جلوگیری میکند. مدل زنانه این مدل نیز با نام Sensor for Women با تیغهای با پهنای بیشتر ارائه شد.
سنسور: Sensor Excel) مدل بعدی خودتراش ژیلت بود که در سال ۱۹۹۵ و با تعبیه لاستیکی شکاف‌دار بر روی سر تیغ ارائه شد. ژیلت ادعا کرد این کار باعث بلند کردن موی صورت و انجام اصلاحی بهتر میشود.
بلو II : Blue II) مدل دیگری از خودتراش‌های دو تیغه یکبارمصرف بود.
مچ‌تری3 : Mach، اولین خودتراش سه تیغه بود که در سال ۱۹۹۸ معرفی شد. ژیلت ادعا کرد این مدل زمان اصلاح را کاهش داده و همچنین در این مدل قابلیت فنری و انعطاف‌پذیری سر تیغه افزایش یافته است. در این مدل از نوار روان‌کننده آبی رنگ در بالای تیغه‌ها استفاده شده بود که پس از مدتی از بین میرفت و نشانه‌ای برای زمان تعویض تیغه به شمار میرفت.
مچ‌تری یکبار مصرف، نیز از مدل‌های سری مچ‌تری بود که به بازار عرضه شد.
مچ‌تری توربو Mach3 Turbo، مدل دیگری از سری مچ‌تری بود که در آن ۱۰ میکروفین کارگذاشته شده بود و دسته جدید داشت. همچنین ژیلت ادعا کرد که در این مدل از روان‌کننده بهتر و تیغه‌های ضداصطکاک استفاده شده است.
مچ‌تری توربو چمپیون MachTurbo Champion مدل دیگری از سری مچ‌تری بود که طراحی دسته آن کمی متفاوت بود.
مچ‌تری پاور ، مدل پیشرفته مچ‌تری توربو بود که قابلیت استفاده از باتری برای حرکت تیغه‌ها را داشت. این مدل بدون باتری نیز کار می‌کرد. روان‌کننده و میکروفین‌ها در این مدل مشابه مدل توربو بود ولی تیغه‌های این مدل با مدل نوربو متفاوت بود و جیلت ادعا کرد از پوشش جدیدی به‌نام پاور گلاید: PowerGlide) در روی تیغه‌ها استفاده کرده است.
فیوژن پاور گیمر (به انگلیسی: Fusion Power Gamer)، نیز مدل دیگری از سری فیوژن است.
انتقادات
دان زیمر در تبلیغ جیلت در دهه پنجاه میلادی
ادعاهای جیلت در مورد کارایی محصولاتش همواره مورد بحث بوده است. در سال ۲۰۰۵ دادگاه منطقه‌ای کنتیکت، ادعاهای مطرح شده در تبلیغ خودتراش مچ‌تری پاور را «بی‌اساس و نادرست» و«اغراق‌آمیز» دانست. همچنین روزنامه دیلی‌میل ادعا کرد قیمت تولید تیغهای فیوژن تنها ۰٬۰۵ پوند است درحالی که در بازار ۲٬۴۳ پوند فروخته میشود.
ارزش نام تجاری
در سال ۱۹۹۹ ژیلت به‌عنوان یک شرکت، ارزشی معادل ۴۳ میلیارد دلار آمریکا را داشت، که از این میزان، در حدود ۱۶ میلیارد دلار آن، یعنی در حدود ۳۷٪ درصد، تنها ارزش نام تجاری ژیلت بود.
جالب است کمی با تاریخچه تیغهای ریش‌تراشی آشنا شویم؛ منبع این مطالب ویکی پدیای انگلیسی بوده است.
پیش از ساخته شدن تیغ، موهای بدن با استفاده از دو پوستهای که بر هم منطبق شده و موهای موردنظر را از ریشه جدا می‌کرد، اصلاح می‌شد. تقریبا ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد، زمانی که ابزارهای مسی کم‌کم در میان مردم رواج یافتند، تیغهای مسی کشف شدند. احتمالا اولین جرقه‌های گرایش انسان به زیبایی و بهداشت بیشتر از همین زمان زده شده است. کشیش‌های مصری جزء نخستین افرادی بودند که از تیغهای مسی استفاده می‌کردند. اسکندر مقدونی، در قرن چهارم قبل از میلاد، استفاده از تیغ‌ها جهت اصلاح کردن را در قلمروی حکومتش رواج داد؛ زیرا به آراستگی و انضباط اهمیت ویژه‌ای می‌داد. ۱۹ درصد از مردان بالای ۱۵ سال، هر روز صورت خود را اصلاح می‌کنند. به طور میانگین مردان ۱۵-۲۰ ساله سالانه ۲۷۵ مرتبه اصلاح صورت دارند و این رقم در میان مردان ۲۰-۶۵ ساله بسیار بیشتر است.
تیغ صورت تراشی ابزاری است که اصولا برای زدودن موهای ناخواسته بدن از طریق عمل تراشیدن استفاده میشود. انواع مختلف ریش تراش‌ها، ریش‌تراش‌های راست دسته، ریش‌تراش‌های یک بار مصرف و ریش‌تراش‌های الکتریکی هستند.
در حالی که تیغهای ریش‌تراشی از دوران پیش از عصر برنز (قدیمی‌ترین شبه تیغ‌ها در حدود 18000 سال پیش از میلاد قدمت دارند.) مایه آزار و اذیت بوده‌اند، همتایان مدرنشان در قرن هجدهم ابداع شدند و در دهه 1930 نیز ریش تراش‌های الکتریکی مورد توجه قرار گرفتند.
در قرن بیست و یکم، ریش‌تراش‌های بی‌خطر (الکتریکی یا غیرالکتریکی) عموما بیشترین استفاده را در بین مردان و زنان داشته اند، اما انواع دیگر آنها هنوز هم وجود دارند.
ریش‌تراش‌های بی‌خطر یک ابزار تراشیدن است با یک ابزار محافظتی که قرار گرفته است بین لبه‌تیغ و پوست. هدف اولیه این ابزار محافظتی آن بود که سطح مهارتی را که برای تراشیدن صورت نیاز است بدون آن که به پوست آسیب برسد، کاهش دهد، بدین وسیله اتکایی که روی مهارت فرد آرایشگر برای سرویس دادن نیاز است، کاهش می‌یابد و استانداردهای آرایش نیز بالا می‌رود.
جهت یک اصلاح موفق و بدون عارضه رعایت برخی نکات ضروری و لازم‌الاجراست، بدین ترتیب و با رعایت این اصول می‌توانید اصلاح بی‌نظیری و بی‌عارضه‌ای داشته باشید.
آیا موهای پشت لب شما کم کم در حال نمایان شدن هستند؟ آیا موهای صورت شما ضخیم و پررنگ‌تر شده‌اند؟
در ادامه به سوالاتی که ممکن است در این زمینه در ذهن شما شکل بگیرند جواب خواهیم داد.
چرا پسرها بر روی صورت خود مو دارند اما دخترها ندارند؟
اول از همه باید بگوییم که این قضیه درست نیست. دختران نیز مانند پسرها مو دارند اما موهای صورت دخترها بسیار کمرنگ و نازک بوده و معمولا قابل دیدن نیستند.
در پسران نوجوان به دلیل تاثیرات هورمون تستوسترون موهای صورت آنها ضخیم و تیره‌تر رشد میکند. تستوسترون، هورمون جنسی مردانه است.
هنگامی که پسرها وارد سن بلوغ می‌شوند، بیضه‌ها شروع به ترشح تستوسترون بیشتری می‌کنند. این هورمون باعث ایجاد شدن بسیاری از تغییرات در بدن پسرها میشود. ریش درآوردن یکی از این تغییرات است.
چرا صورت من هیچ مویی ندارد در حالی که دوستان هم سن و سال من ریش دارند؟
ریش در آوردن یکی از آخرین تغییرات دوران بلوغ است. به طور متوسط شروع رشد موهای صورت در پسرها از سن ۱۵ تا ۱۶ سالگی شروع می شود. زمان دقیق شروع و همچنین سرعت تغییرات دوران بلوغ در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد.
این قضیه به این معناست که ممکن است برخی از پسران جوان زودتر از سایر پسرها ریش در آورده و برخی دیگر دیرتر ریش در بیاورند. بنابراین اگر دوستان شما ریش و سبیل دارند اما صورت شما هنوز مو ندارد، معمولا جای نگرانی نبوده و به زودی شما نیز مانند دوستانتان صاحب ریش و سبیل خواهید شد.
آیا میزان موهای صورت تمام افراد با هم برابر است؟
خیر. همانطور که مثلا قد تمام افراد با هم برابر نیست، مقدار ریش و سبیل تمام افراد نیز به یک اندازه نیست. علت این قضیه این است که میزان ریش، میزان تیرگی و روشنی و مکان رشد آنها بر روی صورتتان تا حد زیادی به ژنتیک بستگی دارد.
البته این قضیه به این معنی نیست که ریش و سبیل شما دقیقا شبیه به پدرتان می شود. ممکن است الگوی ریش شما شبیه هر یکی از افراد شجره‌نامه شما شود. مشخص شدن کامل الگوی واقعی ریش و سبیل مدتی طول می‌کشد. معمولا این اتفاق در اواخر نوجوانی و یا اوایل دهه سوم زندگی افراد رخ میدهد.
آیا بلافاصله بعد از نمایان شدن اولین تارهای ریش و سبیل باید صورتم را اصلاح کنم؟
نه لزوما. ممکن است تا چند سال بعد از نمایان شدن اولین تارهای ریش و سبیل لازم نباشد که شما اصلاح کنید. در واقع حسی که این موها به شما می دهد، زمان اولین اصلاح کردن را مشخص می کند. هر زمان احساس کردید که موهای صورتتان شما را آزار میدهد و یا اینکه نسبت به آنها حس ناخوشایندی دارید، می توانید صورتتان را اصلاح کنید.
چند وقت یکبار باید اصلاح کنم؟
این قضیه به سرعت ریش و میزان تیره و روشن بودن آن بستگی دارد. در اوایل، برای بعضی از پسرها، یک بار در هفته می‌تواند کفایت کند. اما در برخی دیگر از افراد ممکن است لازم باشد که هر سه تا ۴ روز یک بار صورت خود را اصلاح کنند.
با بالاتر رفتن سن و ضخیم و بیشتر شدن موها، میزان الزام اصلاح کردن نیز بالاتر می رود.
آیا این قضیه صحت دارد که هر چقدر بیشتر اصلاح کنم موهای صورت من ضخیم‌تر می‌شوند؟
خیر. ریش و سبیل شما با اصلاح بیشتر، ضخیم‌تر نمیشود.
برای اصلاح بهتر است از ماشین‌های اصلاح استفاده کنم یا از تیغهای ریش‌تراشی؟
این قضیه به خودتان بستگی دارد، بسیاری از افراد ماشین‌های اصلاح را ترجیح می‌دهند، زیرا که استفاده از این ماشین‌ها ساده تر و سریع‌تر است. از طرفی تیغهای ریش‌تراشی اصلاحی صاف‌تر و تمیزتر را انجام می دهند.
چگونه باید با تیغ ریش‌تراشی اصلاح کنم؟
اگر از تیغ ریش‌تراشی استفاده می‌کنید همیشه صورت خود را در جهت رشد موها اصلاح کنید. این کار باعث می شود که اصلاح کردن شما راحت‌تر، صاف‌تر و تمیزتر باشد. برای تشخیص جهت رشد موها می تواند از انگشتانتان استفاده کنید.
برای اصلاحی تمیز و صاف مراحل زیر را انجام دهید:
ریش‌های خود را با آب گرم مرطوب کنید. این کار موها را نرم‌تر کرده و اصلاح را راحت‌تر می کند.
موهای صورتتان را به کف، خمیر یا ژل‌های مخصوص ریش (نه صابون) آغشته کنید. اگر از ژل یا خمیر‌های اصلاح استفاده می‌کنید باید آن را به کمک دست و یا فرچه‌های مخصوص بر روی صورتتان بمالید و این کار را تا زمانی که خمیر یا ژل اصلاح به کف تبدیل می شود ادامه دهید.
بهتر است اصلاح را از طرفین (چپ یا راست) شروع کنید.
حرکت‌های شما باید کوتاه و آرام باشد.
از اصلاح چندباره یک قسمت از صورت خودداری کنید. این کار می‌تواند به پوست صورت شما آسیب برساند.
بعد از هر دو تا سه بار حرکت، تیغ را زیر آب بگیرید تا تمیز شود.
بالای گردن و زیر چانه خود را در آخرین مرحله اصلاح کنید.
بعد از اتمام اصلاح، صورت خود را با آب سرد بشویید.
چگونه باید از تیغ ریش‌تراش خود مراقبت کنم؟
شما باید مطمئن شوید که تیغی که استفاده می‌کنید تمیز و تیز است. استفاده از تیغ کند باعث اتفاق‌های زیر می شود:
اصلاح غیر یک دست
قرمزی و آسیب دیدن پوست صورت
تکه ای اصلاح نشده در صورت
خراشیده شدن پوست صورت
تیغ ریش‌تراشی کثیف می‌تواند موجب تحریک و عفونت پوست شود. پس فراموش نکنید که پس از هر بار اصلاح، تیغ ریش‌تراشی خود را تمیز بشویید. هرگز از تیغ ریش‌تراشی دیگران استفاده نکنید و هرگز تیغ ریش‌تراشی خود را به شخص دیگری امانت ندهید.
برای کمتر کردن تحریک و سوزش بعد از اصلاح نکات زیر را به یاد داشته باشید:
بعد از حداکثر ۵ تا ۷ بار اصلاح تیغ یا ژیلت خود را عوض کنید.
ژیلت‌های دو یا چند تیغه می‌توانند اصلاحی رضایت‌بخش‌تر را به شما بدهند.
ریش‌تراش‌هایی که سر متحرک دارند بهتر بوده و قابلیت تطبیق‌پذیری بالاتری با صورت شما دارند.
سوختگی ناشی از اصلاح چیست؟
به تحریک و سوزش بعد از اصلاح، سوختگی ناشی از اصلاح گفته می شود. این حالت می‌تواند به علل زیر بروز کند:
تراشیدن خشک صورت
تراشیدن بدون استفاده از ژل و یا خمیر ریش
استفاده از تیغ کند
اصلاح در جهت خلاف جهت رشد مو
استفاده از آفترشیوها یا سایر مواد خوشبوکننده قوی (برای پوستهای حساس)
بهترین راه برای درمان این حالت این است که برای مدت زمانی کوتاه و تا بهبود کامل پوست از اصلاح صورتتان خودداری کنید.
بریدن پوست صورت با استفاده از تیغ اصلاح طبیعی است.
اگر تعداد دفعات بریدن صورتتان زیاد است احتمالا با فشار زیاد اصلاح می‌کنید و یا اینکه تیغ شما کند است.
در صورتی که صورت خود را بریدید، با استفاده از یک حوله یا پارچه تمیز خون را پاک کرده و بر روی بریدگی فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود.
1) یک مرد معمولی 30 هزار موی ریش در صورت خود دارد. بیشترین تراکم موی صورت در نواحی چانه و بالای لب بالا می‌باشد.
2) مو روزانه در حدود 0.8 میلی‌متر رشد میکند که این سرعت در طی روز بیشتر از شب است.
3) بر خلاف تصور تعداد دفعات تراشیدن موهای صورت در سرعت و ضخامت موهای تازه روییده تاثیری ندارد
4) ایده‌آل‌ترین زاویه اصلاح با خودتراش دستی 28-32 درجه می‌باشد.
5) موهای گردن موازی با پوست گردن رشد می‌کنند.
6) 42 درصد مردان یا کاملا فاقد موی صورت هستند و یا از کم پوشت بودن موهای صورت خود ابراز نارضایتی می‌کنند.
7) چنانچه یک اصلاح معمولی تنها 3.5 دقیقه به طول انجامد، یک مرد با تراکم موهای صورت معمولی سالانه 10-15 ساعت را صرف اصلاح موهای صورت خود میکند.
8) مصریان باستان نخستین کسانی بودند که از تیغهای خودتراش استفاده می‌کرده‌اند. جنس تیغ‌ها در آن عهد از برنز بوده است. خودتراش‌های دستی کنونی توسط (Kc.Gillette) در سال 1903 ابداع گردید.
انواع خودتراش:
1) خودتراش دستی
2) خودتراش برقی
خودتراش‌های دستی(manual razor):
1) تیغ سلمانی(straight/cut throat razor):آرایشگرها و به ندرت افراد معمولی از آنها استفاده می‌کنند. نکته مهم در استفاده از این خودتراش‌ها آن است که خودتراش را هنگام اصلاح باید با زاویه 30 درجه و در جهت رویش موها حرکت دهیم.
2) خودتراش‌های معمولی(safety razor)
3) خودتراش‌های یکبار مصرف (disposable):شامل خودتراش‌های یکبار مصرف و خودتراش با تیغ‌ها و یا کارتریج‌های یکبار مصرف(disposable cartridge) می‌باشد. خودتراش‌های یکبار مصرف در انواع یک تیغه، دو تیغه وسه تیغه موجود می‌باشند. محصولات ژیلت معروف‌ترین آنها می‌باشد. برندهای جدید این شرکت به نام‌های fusion-m3power-mach3 turbo عرضه گردیده‌اند (و خودتراش venus که ویژه خانم ها می‌باشد). ویژگی‌های این خودتراش‌ها:
1) اندیکاتورهای لغزنده : پس از اینکه رنگشان از آبی به سفید تغییر کرد، نشانه اتمام عمر مفید تیغ خودتراش می‌باشد.
2) تیغهای ضد اصطکاک.
3) تکنولوژی جدیدی که دارای یک موتور کوچک مرتعش شونده بوده و میکرو پالس هایی را به تیغه ها ارسال میکند. شرکت ژیلت مدعی است این تکنولوژی باعث برخواستن و سیخ شدن موها گردیده و اصلاح صورت بهتر انجام می‌پذیرد.
خودتراش‌های برقی و یا ماشین اصلاح (electric shaver/razor):
بسته به نوع تکنولوژی سر اصلاح‌شان به دو دوسته تقسیم می‌گردند:
1) فویل‌دار و نوسانی(foil razor/oscillating): دارای یک تیغه برنده (cutter) می‌باشند که توسط یک ورقه نازک فلزی مشبک و قابل انعطاف موسوم به فویل (توری) پوشیده شده‌اند. تیغه با حرکات سریع رفت و برگشتی موها را می‌تراشند.
انواع ماشین اصلاح نوسانی:
1) تک کاتر(single): دارای یک کاتر (تیغه برنده) بوده که توسط یک فویل پوشیده گردیده است (برای افرادی که رشد موهای صورتشان کند است ایده‌آل می‌باشد)
2) کاتر دوبل (double):دارای دو کاتر و دو فویل پوشاننده است. اثربخش‌تر و سریع‌ترازنوع تک کاتر می‌باشد.
3) سه کاتر (triple):دارای 3 آلت برنده و 3 فویل پوشاننده مجزا می‌باشد.
4) کاتر دوبل+ کاتر میانی(double+integrated cutter):مشابه ریش‌تراش برقی با کاتر دوبل می‌باشد، اما یک کاتر در بین دو کاتر اصلی تعبیه گردیده که وظیفه تراشیدن موهای بلند را به عهده دارد.
2) روتاری و یا دوار (rotary razor): دارای 3 تیغه برنده بوده که در پشت شبکه‌های فلزی معلق(گارد) با حرکت چرخشی موها را می‌تراشد. تیغه‌های برنده به فرم مثلث روی دستگاه تعبیه می‌گردد.
تقسیم‌بندی شیورهای برقی از نظر منبع نیرو:
1) معمولی(mains):مستقیما به جریان برق متصل می‌گردند.
2) باطری خور(battery):تنها با نیروی باطری کار می‌کنند
3) شارژی(rechargeable): قابلیت شارژ دارند و برای مسافرت ایده‌آل می‌باشند. برخی از مدل‌های پیشرفته با هر بار شارژ تا 3 هفته شما را از شارژ مجدد بی‌نیاز می‌کنند.
نکته: برخی شیورهای برقی کاملا ضد آب می‌باشند که به اصطلاح(wet and dry) نامیده می‌گردند.
نکته: برخی ریش‌تراش‌های برقی دارای سیستم شستشوی اتوماتیک می‌باشند.
نکته: سعی کنید ریش تراش فویل داری که خریداری می‌کنید حتما دارای سر متحرک (pivoting head) باشد. با این قابلیت خودتراش‌های برقی قدرت مانور شما روی پستی‌بلندی‌ها و فرم صورتتان بیشتر خواهد بود.
قیاس تراوایی دستکش لاتکس ایرانی و انواع خارجی آن بعد از مصرف
این پژوهش در ارتباط با کار دندانپزشکان انجام شده است. دندانپزشکان از جمله بازار هدف دستکش‌های لاتکس محسوب می‌شوند. دستکش‌ها مانع تماس مستقیم دست‌های اعضاء تیم دندان پزشکی با میکروارگانیسم‌های موجود در دهان بیمار و سطوح موجود در محیط دندانپزشکی هستند، همچنین مانع ورود پاتوژن‌های بالقوه موجود در دست‌های دندانپزشک به دهان بیمار می‌شوند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه میزان نفوذپذیری سه نوع دستکش بعد از درمان یک بیمار در بخش دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی مشهد بود.
در این مطالعه تجربی 60 جفت دستکش لاتکس در سه مارک مختلف5 دستکش از هر نوع به عنوان گروه کنترل به طور تصادفی آزمایش شدند. موثر بودن دستکش به عنوان سد حفاظتی بعد از پروسه درمانی یک ساعته شامل فلوایدتراپی، ترمیم دندان با آمالگام یا ماده همرنگ دندان و درمان پالپ ارزیابی شد. اثر جنسیت و تفاوت بین دست کارگر و غیر کارگر نیز بر میزان نفوذپذیری دستکش ارزیابی گردید. نفوذپذیری دستکش‌های مورد مطالعه و کنترل با انجام آزمایش الکتریکی مشخص شد. اختلاف پتانسیل هر دستکش در حضور محلول الکترولیت آب و نمک، در شدت جریان عبوری 0.6 میلی آمپر از دستکش ثبت گردید. نتایج با آزمون‌های آماری ANOVA , t-test مورد بررسی قرار گرفتند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه هیچ تفاوتی بین نفوذپذیری قبل و بعد از استفاده دستکش ایرانی وجود ندارد. پس چه بهتر که برای مصارف خود از دستکش‌های ایرانی استفاده کنیم.
لاتکس چیست؟
برای تولید کالاهای دیپ شده لاتکسی با کاربردهای خاص استفاده از لاتکس با ویژگی‌های خوب و مناسب ضروری است. برای ساخت قطعات لاتکسی ابتدا لاتکس تبدیل به آمیزه‌ای می شود که توانایی تشکیل فیلم مناسب و قابل ولکانیزاسیون روی قالب مطلوب را داشته باشد. برای تهیه آمیره با لاتکس کلروپرنی از افزودنی‌هایی چون پایدارکننده، مواد پخت و منعقد کننده استفاده می گردد. در این مقاله برای تولید دستکش ضد اسید به بررسی انواع لاتکس کلروپرن و انتخاب بهترین نوع آن ، تعیین روش فرایند مناسب، آماده‌سازی آمیزه در اشل آزمایشگاهی و خط تولید و در نهایت تولید این نوع دستکش و اخذ خواص از آن پرداخته شده است.
علت این توجه را می توان در فرایند آسان با دستگاه های ساده، ظرفیت پائین سرمایه گذاری در این زمینه نسبت به تولید قطعات با لاستیک جامد و صرفه‌جوئی در نیرو و زمان فرایند عنوان کرد. محصولات لاتکسی تهیه شده توسط فرایند دیپ شامل دستکش‌های صنعتی، خانگی، پزشکی و جراحی، بادکنک‌های هواشناسی، اسباب بازی و وسایل جراحی و غیره می‌باشد.
اولین گام جهت تولید محصولات لاتکسی شناخت انواع لاتکس، انتخاب لاتکس و روش فرایند تولید آن می باشد.
لاتکس بر اساس منبع تهیه به 4 دسته طبیعی، سنتزی، مصنوعی و اصلاح شده تقسیم می گردد که عبارتند از:
- لاتکس طبیعی نتیجه متابولیسم طبیعی در درخت و گیاه می‌باشد.
- لاتکس سنتزی از فرایند پلیمریزاسیون امولسیونی منومرهای مختلف به‌دست می آید مانند لاتکس کوپلیمر استایرن- بوتادین، پلی کلروپرن ، پلی وینیل استات و . . .
- لاتکس مصنوعی از پخش توده پلیمر در یک سیال آبی به‌دست می‌آید مانند لاستیک ریکلیم شده پخش شده و یا الاستومر بوتیل پخش شده.
- لاتکس اصلاح شده از اصلاح ( معمولا شیمیایی ) انواع لاتکس به‌دست می آید.
روش‌های دیگری نیز برای طبقه بندی لاتکس وجود دارد ازجمله طبقه بندی لاتکس بر مبنای ساختمان شیمیایی پلیمر یا کوپلیمر‌های سازنده و یا بر مبنای ساختمان فیزیکی پلیمر‌ها که در روش اخیر، لاتکس به دو دسته لاتکس‌های لاستیکی و لاتکس‌های رزینی تقسیم می‌گردد.
تعریف لاتکس:
لاتکس را به ساده ترین شکل می توان به عنوان یک سیستم کلوئیدی و دو فازی متشکل از یک فاز جامد پراکنده در یک فاز مایع یا محیط پراکندگی تعریف نمود.
فاز مایع یا محیط پراکندگی را فاز پیوسته و یا فاز آبکی می نامند، هم فاز مایع و هم سیال آبکی که هنگام منعقد شدن لاتکس از آن به بیرون می تراود، محلول‌های رقیق آبی می باشند که ممکن است تا اندازه‌ای در ترکیب شیمیایی با هم اختلاف داشته باشند.
فاز پراکندگی را فاز ناپیوسته یا گسسته نیز می نامند که شامل واحد های پلیمری عمدتا در ph بازی و بار الکتریکی منفی است .قطر ذرات کمتر از 5 میکرون است و در محیط مایع مرتبا تکرار میشود. این واحد‌های پلیمری اغلب دارای شکل هندسی نامتقارن می‌باشد.
پایداری ذرات پلیمری لاتکس در فاز مایع به حضور موادی با سطح فعال مانند امولسیفایرها و لایه‌ای از آب روی سطح ذره پلیمری مربوط می گردد. این لایه آبی باعث می شود که ذرات پلیمری آزادانه در فاز مایع حرکت کنند. بدین ترتیب سیستم دوفازی پایدار می‌ماند. علت جذب لایه آبی روی سطح ذرات پلیمری در لاتکس‌های طبیعی و سنتزی متفاوت است. در لاتکس طبیعی سطح خارجی پلیمر توسط یک لایه چربی و یک لایه پروتئینی احاطه شده است . لایه پروتئینی موجود در پلیمر قابل حل در سرم لاتکس می‌باشد و با تغییر PH فاز مایع یونیزه می شود. این یونیزاسیون بار روی پلیمر را تعیین می کند. به علت وجود این بار بر روی پلیمر جذب شدن ملکولهای دوقطبی آب در اطراف آن لایه آبیس اطراف ذرات پلیمری در لاتکس طبیعی ایجاد می شود.
اما در لاتکس‌های سنتزی در هنگام فرایند پلیمریزاسیون امولسیونی از امولسیفار استفاده می‌کنند. ملکولهای امولسیفایر در قسمت آبگریز خود به سطح پلیمر می چسبند بنابراین قسمت ابدوست روی ملکول اتمولسیفایر خارجی‌ترین سطح روی ذره پلیمری را ایجاد میکند. که با جذب آب سبب ایجاد لایه آبی در اطراف ذره پلیمری میشود.
به طور کلی پایداری ذرات لاتکس سنتزی تحت تاثیر عوامل زیر می‌باشد:
1) استحکام میان سطحی ذره پلیمری و امولسیفایر، که به وسیله امولسیفایر جذب شده روی سطح ذره ایجاد می شود.
2) لایه آبی، که خاصیت آبدوستی امولسیفایر موجب نگهداری آن اطراف ذره میشود.
3) استحکام یونی، یون‌های هم پیوند با امولسیفایر جذب شده روی سطح ذره.
روش‌های فرایند لاتکس:
پیش از پرداختن به آمیزه کاری لاتکس ارائه توضیحاتی در مورد روش‌های فرایند آن به علت نقش تعیین‌کننده نوع فرایند در انتخاب مواد افزودنی به آمیزه لاستیکی و همچنین به علت متفاوت بودن فرایند لاتکس نسبت به روش‌های معمول فرایند لاستیک جامد ضروری به نظر می‌رسد.
برای تولید قطعات لاتکسی، از فرایند دیپ ( غوطه وری) استفاده می‌کنند. در این فرآیند، ابتدا باید لاتکس با افزودن مواد مناسبی به صورت آمیزه درآید. در عمل دیپ، قالبی را در آمیزه تهیه شده برای مدت زمان معین و مناسب غوطه‌ور میکند تا لایه اسی از آمیزه لاتکسی روی قالب بنشاند. سپس قالب از آمیزه خارج می شود تا این لایه یا فیلم تشکیل شده خشک یا پخت گردد. قالب‌ها با توجه به نوع قطعه شکل‌های متفاوتی دارند و می توانند از جنس آلومینیومی چینی یا سرامیکی باشند.
فرایند دیپ در کاربرد تجاری به سه روش انجام میشود که عبارت است از: دیپ مستقیم، دیپ انعقادی، دیپ حساس به حرارت.
روش دیپ مستقیم : قالب در امیزه لاتکسی غوطه‌ور می گردد و سپس در هوای داغ پخت می گردد. ضخامت فیلم را می توان با تکرار عمل غوطه‌وری زیاد کرد. روش دیپ مستقیم مواقعی کاربرد دارد که ضخامت خیلی نازک مورد نظر باشد.
روش دیپ انعقادی: از آنجایی که اکثر لاتکس‌ها انیونی می باشند هنگامی که در تماس با محلول های الکترولیت قرار می گیرند به طور خود به خودی و تغییرناپذیر منعقد می شوند از این اثر دئر تولید کالاهای دیپ شده استفاده می‌کنند، ابتدا قالب در یک محلول الکترولیت (حمام انعقاد)غوطه ور شده سپس داخل آمیزه لاتکسی فرو برده میشود که در نتیجه این عمل لاتکس در تماس با قالب منعقد شده و به صورت ژل در می آید.
حمام انعقاد محلولی از یک یا چند نمک محلول در آب ، الکل یا هر دو می باشد. نیترات کلسیم و مخلوطی از نیترات کلسیم و کلرید کلسیم نتایج بسیار خوبی را به عنوان الکترولیت ارائه می دهد.
روش دیپ حساس به حرارت در این روش موادی که حلالیت معکوس داشته یعنی با افزایش دما حلالیت آنها کاهش می‌یابد و آمیزه لاتکسی افزوده می گردد. از این رو با بالا رفتن درجه حرارت لاتکس به طور خود به خود منعقد می شود دمای انعقفاد معمولا 40 تا 45 در جه سانتیگراد می‌باشد. قبل از این که عمل دیپ انجام شود قالب در هوای داغ تا 20 درجه سانتیگراد بالا تر از نقطه ذوب آمیزه حرارت می بیند و سپس قالب در آمیزه لاتکسی فرو برده می شود. پس از خروج قالب از آمیزه باید آن را در هوای داغ نگهداری نمود تا فیلم حاصل به طور کامل در تمام سطوح منعقد گردد.
لاتکس پلی کلروپرن:
همانطور که پیش از این گفته شد از انواع لاتکس در تولید قطعات لاتکسی بهره برد. در کاربرد های ویژه مانند تولید دستکش ضد اسید با اینکه لاتکس طبیعی دارای خواص فیزیکی برجسته از جمله ازدیاد طول در نقطه پارگی بالا، مقاومت خوب در برابر پارگی و مدولوس پائین می باشد ولی به علت عدم‌مقاومت آن در برابر حلال ها و مواد شیمیایی نمی توان از این لاتکس استفاده کرد بنابراین برای تولید دستکش ضداسید به خاطر مقاومت خوب کلروپرن در برابر حلال‌ها و مواد شیمیایی از لاتکس پلی کلروپرن استفاده میشود.
این لاتکس توسط سیستم امولسیونی تولید میشود لاتکس پلی کلروپرن پس از رولکانیزاسیون طیف وسیعی از خواص برجسته را دارا می باشد و به مین علت جایگاه ویژه‌ای در میان لاتکس‌های سنتزی دارد. آمیزه ولکانیزه شده لاتکس پلی کلروپرن از یک سو دارای خواص فیزیکی خوب و از سوی دیگر دارای مقاومت عالی نسبت به اثرات تخریبی حلال‌ها، مواد شیمیائی، فرسودگی حرارتی و آتش‌زائی می باشد, از ویژگی های لاتکس پلی کلروپرن کریستالی شدن آن است که تا حد زیادی به فرایند تولید آن بستگی دارد در نتیجه جهت‌گیری منظم ماکروملکول‌ها، کریستال ها تشکیل و پدیده کریستالیزاسیون رخ میدهد. این پدیده بر خلاف هموپلیمرها در کوپلیمرها مشاهده نمی گردد از آْنجایی که تمام گریدهای لاتکس پلی‌کلروپرن, هموپلیمر می باشد ( به جز دو گرید ) پدیده کریستالیزاسیون در این لاتکس به وضوح مشاهده می گردد.
تقسیم‌بندی‌های متنوعی از لاتکس پلی‌کلروپرن ارائه می‌گردد. تقسیم‌بندی‌های ارائه شده در زیر که توسط بایر ارائه شده است ابتدا بر اساس میزان کریستاله شده و سپس نوع کاربرد می باشد:
الف- میزان کریستاله شدن
1) کریستاله شدن ضعیف
2) کریستاله شدن متوسط
3) کریستاله شدن قوی
ب- نوع کاربرد
1) ساختمان آمیزه قیری
2) قطعات دیپ شده
3) پلیمر فعال با 4% متاکریلیک اسید
با توجه به گریدهای مختلف لاتکس بای پرن T برای تولید قطعات دیپ شده مناسب می باشد از این رو این لاتکس برای تولید دستکش ضداسید استفاده گردید.
آمیزه‌کاری:
عمل افزایش مواد مورد نیاز به لاتکس جهت تولید محصولات لاتکسی که نقش آن بهبود بخشیدن به محصولات مورد نظر می باشد. آمیزه‌کاری نامیده می شود. ترتیب افزودن مواد شیمیایی به لاتکس در آمیزه‌کاری نقش مهمی را بازی می کند .
می‌توان مواد شیمیایی به کار رفته برای آمیزه‌کاری را به دو دسته تقسیم کرد.
1) مواد شیمیایی که به طو معمول به لاتکس افزوده می‌گرداند مثل مواد پخت، شتابدهنده، آنتی اکسیدانت و ...
2) مواد شیمیایی که روی ویژگی‌های کاوئیدی لاتکس اثر می‌گذارند مثل پایدارکننده، عوامل حساس‌کننده به حرارت، منعقد کننده.
در آمیزه‌کاری لاتکس لازم است که اجزا پیش از افزوده شدن به لاتکس در محیط آبکی به طور یکنواخت پخش شوند. تهیه محلول‌های آبکی به روش‌های متعدد به تناسب نوع مواد، جامد یا مایع بودن، قابل حل یا نبودن آنها در آب انجام میشود.
اجزای قابل حل در آب به صورت محلول‌های آبی به لاتکس اضافه می‌شوند. (البته پایدار نمودن لاتکس پیش از افزودن مواد شیمیایی و به خصوص محلول‌های بسیار غلیظ یا محلول‌هایی که PH بسیار متفاوتی با PH لاتکس دارند).
اجزاثی جامد یا مایعات غیرقابل‌حل در آب با استفاده از محلول رقیقی از ماده پخش‌کننده مناسب به صورت دیسپرسیون و امولسیون در می‌آید و سپس به لاتکس افزوده می‌شوند برای داشتن بهترین خواص ممکن در قطعات ساخته شده، لاتکس کلروپرن باید ولکانیزه شود. از آنجایی‌که مکانیسم پخت (ولکانیزه شدن) پلی کلروپرن با کائوچوی طبیعی، الاستومر نیتریلی و الاستومر استایرن بوتادین متفاوت است، تفاوت‌های عمده‌ای را نیز در فرمولاسون آمیزه‌هایی که بر پایه لاتکس پلی کلروپرن هستند نسبت به لاتکس سایر کائوچو و الاستومرها پدید می‌آورند.
اقدامات عملی :
موادی که در بالا عنوان شد برای افزایش به لاتکس کلروپرن و تهیه آمیزه برای تولید دستکش ضد اسید استفاده می شود. بعد از اینکه فرمولاسیون با مقادیر مشخص شده طراحی گردید که به صورت مرحله به مرحله در آزمایشگاه آمیزه تهیه شد . با استفاده از قالب کوچکی عمل دیپ کردن و همچنین به دست آوردن ضخامت مورد نظر برای تهیه دستکش متناسب با مدت زمان نگهداری در آمیزه (مدت زمان دیپ کردن) انجام شد . عملیات خشک کردن و پخت فیلم‌ها به طور آزمایسشی برای کسب مدت زمان مناسب نیز در آزمایشگاه انجام گردید.
آمیزه لاتکس در چند مرحله به صورت زیر تهیه شد:
پس از انتخاب لاتکس کلروپرن (مرحله اول) در مرحله دوم فرمولاسیون، اکسید روی فعال، شتابدهنده NPV/C ، گوگرد و دوده با محلول 5% آبی در ظرف بال میل مخلوط شدند. عمل آسیاب کردن این مواد به مدت 24 ساعت به طول انجامید که مخلوط یکدست و یکنواختی حاصل گردید که سپس به لاتکس اضافه شد. در مرحله سوم چون آنتی اکسیدانت DDR به صورت امولسیونی می‌باشد به راحتی با لاتکس در یک مرحله به تنهایی مخلوط گردید . در مرحله چهارم و پنجم محلول‌ها مطابق فرمولاسیون به طور جداگانه و به ترتیب به لاتکس اضافه شدند. عمل افزایش مواد به لاتکس همراه با همزدن مداوم محلول انجام میگیرد پس از این که عمل آمیزه‌سازی و تهیه شیت با ضخامت مناسب در آزمایشگاه با موفقیت انجام شد آمیزه در اشل بزرگ‌تر و برای تولید دستکش در خط تولید تهیه گردید.
آمیزه پس از تهیه در ظروف دو جداره ریخته شد تا با گردش آب سرد و جاری دمای آن پائین و ثابت باقی بماند زیرا دمای آمیزه نباید از 25 در جه سانتیگراد تجاوز نماید . ویسکوزیته آمیزه فورا پس از تهیه بالا می رود اما پس از 24 ساعت تا حدودی که بتوان عمل دیپ را بدون هیچ مشکلی انجام داد مجددا افت می‌نماید و سپس ثابت باقی می‌ماند بنابر این پس از طی 24 ساعت زمان استراحت و ثابت ماندن ویسکوزیته آمیزه قالب‌های دستکش تمیزی که در دمای 40 تا 50 درجه سانتیگراد حرارت داده شده بود داخل آمیزه غوطه‌ور شدند که به این ترتیب فیلمی از آمیزه به صورت ماده منعقد شده برگشت‌ناپذیر روی قالب قرار گرفت سپس قالب‌های دستکش به همراه فیلم ایجاد شده در دمای 80 تا 90 درجه سانتیگراد خشک شد بعب از عمل خشک کردن دستکش‌ها در اتوکلاو پخت شده و پس از پخت کامل دستکش‌ها از قالب خارج شده و در داخل حوضچه‌های آب سرد شستشو شدند و بالاخره پس از خشک شدن با دستگاه خشک‌کن دستکش‌ها آماده مصرف می گردد.
با وجود مشکلات و سختی‌هایی که بر سر راه تولید این نوع دستکش‌ها وجود داشت دستکش‌های ضد اسید با موفقیت در خز تولید تهیه شد.
جالب است بدانید، گلیسیرین خالص پوست را خشك می‌كند، مثلا اگر شما در آب‌و هوای خیلی خشك از گلیسیرین خالص استفاده كنید، یا تعطیلات عید به این نقاط سفر کنید، مواد موجود در گلیسیرین رطوبت را از لایه‌های عمیق پوست بیرون می‌كشد و به سطح پوست می‌آورد و در نتیجه این رطوبت با آمدن روی سطح پوست بخار میشود و در نهایت پوست خشك‌تر به‌جا می‌ماند.
از گلیسیرین می توانید برای سلامت پوست و موهایتان هم استفاده کنید. خرید کرم‌های گران قیمت را فراموش کنید و با کمی صبر و حوصله با استفاده از خواص گلیسیرین به اهداف خود برسید.
گلیسیرین از آن دسته از موادی است که مادربزرگ‌ها همیشه برای شادابی پوست و موی خود استفاده می‌کردند. تنها خاصیت استفاده از این روغن، مرطوب کردن پوست نیست و در بسیاری از محصولات سلامت و زیبایی پوست استفاده میشود. گلیسیرین می‌تواند رطوبت را به خود جذب کند و طراوت را به چهره شما بازگرداند. کافی است کمی بیشتر درباره خواص این روغن بدانید تا بتوانید ماسک‌های زیادی را با آن درست کنید.
از گلیسیرین می توانید برای سلامت موها و ناخن‌های‌تان هم استفاده کنید. خرید کرم‌های گران قیمت را فراموش کنید و با کمی صبر و حوصله از مواد طبیعی برای درمان و زیبایی موهای خود استفاده کنید.نگران چرب شدن بیش از اندازه پوست و موی خود هم نباشید، گلیسیرین بدون اینکه باعث چربی زیاد شود، رطوبت کافی را به پوست میدهد. اگر با مشکل خشکی پوست رو به رو هستید، این مطلب برای شماست.
گلیسیرین باعث خشکی پوست میشود
جالب است بدانید، گلیسیرین خالص پوست را خشك می‌كند، مثلا اگر شما در آب‌و هوای خیلی خشك از گلیسیرین خالص استفاده كنید، یا تعطیلات عید به این نقاط سفر کنید، مواد موجود در گلیسیرین رطوبت را از لایه‌های عمیق پوست بیرون می‌كشد و به سطح پوست می‌آورد و در نتیجه این رطوبت با آمدن روی سطح پوست بخار میشود و در نهایت پوست خشك‌تر به‌جا می‌ماند.
اما در كرم‌های حاوی گلیسیرین، نوعی افزودنی اضافه می‌كنند تا آب و رطوبت از دست نرود و در نتیجه پوست، رطوبت خود را حفظ كند. اگر می‌خواهید از گلیسیرین خالص استفاده كنید بهتر است آن را با آب رقیق كنید.
مرطوب کننده قوی
پوست ما به‌طور طبیعی مواد شیمیایی محلول در آبی را تولید می‌كند كه به‌عنوان عامل‌های مرطوب‌كننده طبیعی شناخته می‌شوند كه پوست را پر آب نگه می‌دارند. گلیسیرین خیلی شبیه این عامل‌های مرطوب‌كننده طبیعی خود پوست است، چون رطوبت محیط را جذب پوست می‌كند. در واقع گلیسیرین قدرت حفاظتی پوست را بالا می‌برد، تا بتواند مواد شیمیایی مضر را دفع كند و در عوض میزان بیشتری آب در خود نگه دارد و در نتیجه پوست كمتر خشك میشود. بعضی از دكترها عقیده دارند گلیسیرین بهترین ماده برای جلوگیری از خشك شدن پوست است.
موهایتان را روغنی کنید
گلیسیرین همان طور كه می‌تواند پوست را مرطوب كند، می‌تواند یك ماده آب‌رسان برای موهای خشك باشد. گلیسیرین می‌تواند در برابر خشكی و آسیب‌های ناشی از وسایل حالت‌دهنده داغ از موها محافظت كند. البته حواس‌تان باشد، اگر موهای فر دارید نباید در محیط‌های خیلی مرطوب از گلیسیرین استفاده كنید چون رطوبت موجود در هوا به علاوه رطوبت اضافی كه گلیسیرین جذب موها می‌كند، باعث وز شدن موها میشود.
شما می‌توانید برای موهایتان یك اسپری گلیسیرین بسازید، كافی است مقدار مساوی گلیسیرین گیاهی را با آب مخلوط كنید و در یك بطری آب‌پاش بریزید، خوب مخلوط را تكان دهید و به آن 3 قطره از اسانس رزماری یا اسطوخودوس یا روغن درخت چای اضافه كنید و بعد از حمام به موهایتان اسپری كنید.
ترمیم کننده زخم‌هاست
گلیسیرین یك مرطوب‌كننده عالی برای پوست است، ولی تحقیقات جدیدی كه در مجله بین‌المللی تحقیقات پوستی منتشر شده‌است، نشان می‌دهند كه اثر گلیسیرین خیلی فراتر از نرم نگه‌داشتن پوست است. تحقیقات جدید نشان می‌دهند گلیسیرین به سلول‌های پوستی كمك می‌كنند تا بهتر رشد كنند و كامل شوند و رشد سلولی می‌تواند برای درمان بعضی مشكلات پوستی مثل پسوریازیس و سرطان موثر باشد. همچنین گلیسیرین می‌تواند زمان بهبود جراحت‌ها را هم كوتاه‌تر كند و بافت‌های پوستی را برای بهبود سریع‌تر تحریك كند، تا سلول‌ها خودشان را ترمیم كنند.
پوستهای خشک را نرم میکند
اگر به خاطر خشكی، پوست‌تان زبر شده است، می‌توانید با ساختن یك ماسك صورت از این زبری خلاص شوید، كافی است یك قسمت گلیسیرین را با یك قسمت عسل و 2 قسمت آب مخلوط كنید و بعد به آن كمی آرد جو اضافه كنید تا مخلوط حالت خمیری پیدا كند و بتوان به‌صورت ماسك به‌صورت مالید. این ماسك باید حدود 20 دقیقه روی پوست باقی بماند و بعد آب بكشید، شما می‌توانید به جای آب، شیر یا چای بابونه بریزید.
پوست بازوها را سفید کنید
خیلی اوقات به خاطر طرز نشستن و قرار دادن دست‌ها و آرنج، پوست این قسمت تیره میشود و این تیره شدن پوست برای خیلی از خانم‌ها آزاردهنده است، اما راه‌حل‌های طبیعی وجود دارد كه می‌تواند به شما كمك كند پوست این قسمت را روشن كنید، كافی است آب یك لیمو را بگیرید و با مقدار كافی شكر مخلوط كنید تا مخلوط حالت خمیری پیدا كند.
بعد این مخلوط را روزانه حدود 5 دقیقه روی آرنج ماساژ دهید، لیمو خاصیت رنگ‌بری دارد و شكر هم سلول‌های مرده سطح پوست را كاملا از بین می‌برد. بعد از این كار مخلوطی از گلیسیرین و گلاب تهیه كنید كه كمی حالت كرمی داشته باشد و روی بازوها بمالید، این كار تولید ملانین را كم می‌كند و رنگ قسمت‌های تیره پوست را روشن می‌كند. در واقع هم گلاب و هم گلیسیرین به‌عنوان رنگ‌‌برهای طبیعی شناخته می‌شوند كه می‌توانند پوستهای مرده و چربی‌ها را هم بردارند.
پوست را انعطاف‌پذیر می‌كند
از مهمترین مشكلاتی كه با بالارفتن سن برای پوست ایجاد میشود، از بین رفتن الاسیته یا انعطاف‌پذیری آن است، اما گلیسیرین می‌تواند به پوست كمك كند تا انعطاف‌پذیر باقی بماند. در سال‌های اخیر نتیجه تحقیقاتی در دانمارك منتشر شد كه عنوان می‌كرد حتی اگر 10 دقیقه گلیسیرین روی پوست بماند می‌تواند خاصیت انعطاف‌پذیری بافت‌های پوستی را بهبود دهد، علاوه بر این تحقیقاتی نیز در آلمان انجام شد كه نشان می‌داد، مصرف موضعی گلیسیرین روی موش‌ها، انعطاف‌پذیری پوست‌شان را افزایش میدهد.
ورم را بهبود می بخشد
گلیسیرین می‌تواند به پوست برای پاکسازی كمك كند، به‌خصوص اگر دچار كبودی، التهاب و ورم شده باشد. تحقیقات نشان می‌دهند محصولات و كرم‌هایی كه حاوی گلیسیرین هستند می‌توانند هم میزان كبودی را تا حد زیادی كم كنند و همزمان بهبود آنها را كوتاه‌تر كنند و هم پوست شما را زودتر به حالت طبیعی بازگردانند.
پوست را آهنین میکند
تحقیقات علمی نشان می‌دهند، استفاده از گلیسیرین می‌تواند از پوست در مقابل حساسیت‌ها و التهاب‌ها محافظت كند. پژوهشی در سال 1998 انجام شد كه در مجله بین‌المللی پوست انتشار یافت، در این پژوهش پوست داوطلبان را در معرض مواد حساسیت‌زا و التهاب‌زا قرار دادند و بعد برای آنها گلیسیرین تجویز كردند. گلیسیرین توانست بیشتر تاثیرات منفی مواد التهاب‌زا را از بین ببرد، در واقع مقاومت پوست را بالا ببرد تا بتواند از خود محافظت كند،علاوه بر این‌ها به بازسازی سلول‌های پوستی هم كمك كرد.
پوست را درخشان میکند
استفاده از ماسك گلیسیرین می‌تواند شما را از شر پوستهای مرده و كدر خلاص كند و با آبرسانی پوست را درخشان می‌كند. برای ساختن این ماسك اول باید زرده و سفیده یك تخم‌مرغ را از هم جدا كنید و بعد سفیده آن را با یك چنگال یا همزن آنقدر بزنید تا كاملا سفید شود، بعد به آن یك قاشق غذاخوری عسل اضافه كنید. عسل علاوه بر‌این كه برای سلامت پوست مفید است، خاصیت چسبندگی آن باعث میشود، سلول‌های مرده سطح پوست به خوبی كنده شوند.
حالا به مخلوط یك قاشق غذاخوری گلیسیرین اضافه كنید و دوباره خوب هم بزنید تا پف كند، اكنون این مخلوط را با انگشت به كل صورتتان بمالید، حواس‌تان باشد خیلی به چشم‌ها نزدیك نشوید. اجازه دهید تا ماسك كاملا روی صورتتان خشك شود، بعد از خشك شدن آرام ماسك را از روی صورت بكنید تا همراه آن سلول‌ها و پوست مرده نیز كنده شود. در نهایت صورت را با آب سرد بشویید.
درمان زبری پوست
خشك شدن پوست دست‌ها در روزهای سرد زمستانی یك مشكل رایج بین اكثر افراد است. مقدار برابر گلیسیرین و گلاب را مخلوط كرده و به كار برید. برای نرم و سفید كردن دست هم می‌توانید از گلیسیرین استفاده كنید، به این طریق كه مقداری عسل و آب لیموترش را مخلوط كرده و به‌مدت 15تا 20 دقیقه روی دست‌ها بمالید و سپس بشویید.
1. وازلین را می توانید به گزارش پرشین وی برای نرم کردن و درمان آرنج خشک و ترک دار به ویژه در زمستان استفاده کنید
2. کمی وازلین به دندان هایتان بزنید و آنها را کاملا سفید نگه دارید، چرا که هرگز رژلب به دندان هایتان برخورد نمی کند.
3. کمی وازلین به مژه ها بزنید و رشد آنها را مشاهده کنید.
4. اگر کمی وازلین به مچ دست و گردن خود زده و سپس از عطر استفاده کنید، عطر بهتر جذب خواهد شد و بوی آن ماندگارتر خواهد ماند.
5. برای موخوره، پس از آنکه نوک موها را کوتاه کردید ، کمی وازلین به انگشتانتان زده و سپس نوک ساقه مو را لمس کنید. مراقب باشید در این کار زیاده روی نکنید.
6. اگر مصاحبه و یا قرار مهمی دارید ، مقداری وازلین به چکمه و یا پاشنه های کفش خود بزنید و آنها را مانند روز اول نو کنید.
7. برای آنکه لکه های رنگ مو روی پیشانی شما برخورد نکند، پیش از رنگ کردن، به دور خط رویش موهایتان وازلین بزنید.
8. برای جلوگیری از خشک شدن پوست بعد از اصلاح با تیغ، پس از اصلاح از وازلین استفاده کنید.
9. می توانید برای پوست نرم تر وازلین را به صورت و گردن خود بزنید. ولی اگر دارای پوست بسیار حساسی هستید احتیاط کنید.
10. می توانید با افزودن مقداری نمک دریایی به وازلین آن را تبدیل به یک لایه بردار کرده و در زیر دوش پوست خود را لایه برداری و نرم کنید.
11. آیا تاکنون پیش آمده تا گوشواره را به سختی در داخل گوش هایتان قرار دهید، به گزارش پرشین وی پس از کمی وازلین به این منظور استفاده کنید.
12. با زدن کمی وازلین به پوست نواحی ابرو، ابرو برداشتن با موچین را راحت تر کنید.
13. با زدن کمی وازلین به پلک می توانید به سادگی چسب های باقی مانده از مژه مصنوعی را به سادگی پاک کرده و یا مژه مصنوعی را از پلک جدا کنید.
14. شما می توانید با افزودن کمی وازلین به سایه چشم و یا رژگونه آن ها را تبدیل به محصولات کرمی کنید.
15. برای مراقبت از کوتیکول های ناخن به خصوص در زمستان و جلوگیری از خشک شدن ناخن ها، از وازلین استفاده کنید.
16. برای داشتن لب هایی زیبا و نرم می توانید از وازلین به عنوان نرم کننده لب استفاده کنید.
17. از وازلین می توانید به عنوان یک پاک کننده آسان آرایشی استفاده کنید. گوش پاک کن را به مقداری وازلین آغشته کنید و پیش از خواب آرایش خود را با آن پاک کنید.
همه ما نیاز به تنوع داریم و دوست داریم به طور مداوم رنگ موهای خود را تغییر دهیم ٫ اما با فاصله های کم در هفته برای رفتن به سالن های زیبایی باید هزینه زیادی خرج کنیم . پس بهترین و به صرفه ترین راه رنگ کردن موها در خانه است. اگر شما مطمئن نیستید که این رنگ موها کار میکنه یا نه .. ما در این مقاله بهترین رنگ موها را به شما معرفی خواهیم کرد .
1. رنگ موی دائمی سطح 3 گارنی یر نیوترس (Garnier Nutrisse)
این رنگ مو با 29 رنگ متفاوت و زیبا از روشن ترین رنگ تا تیره ترین رنگ در کالکشن آن موجود است با فرمولی قوی به موهای شما آسیب نمیرساند ٫ این رنگ مو از ویتامینه های طبیعی مانند روغن آوکادو ٫ ویتامین E و روغن دانه انگور تشکیل شده 100% موهای خاکستری را پوشش میدهد و برای مدت طولانی ماندگاری دارد.
2. رنگ مو جان فریدا (John Frieda Precision Permanent Color)
این مارک با 20 رنگ متفاوت که در بیشتر سالن های آرایشی استفاده میشود با پوشش 100% موهای خاکستری از فوم خارج نمیشود . این بسته شامل نرم کننده و دستکش مخصوص است.
3.رنگ مو لورآل فریا (L’Oreal Feria Multi-Faceted Shimmering Colour 3x Highlights)
یکی از بهترین رنگ موهای خانگی با مخلوطی ازهایلایت که شامل 3 طیف رنگی هایلایت است . موهای سفید سر را پوشش نمیدهد.
4. رنگ مو رولان برای موهای تیره (Revlon ColorSilk Luminista Vibrant Color for Dark Hair)
در8 رنگ برای استفاده موهای تیره . به همرا تقویت کننده در رنگ
5. رنگ مو کلایرول (Clairol Natural Instincts Haircolor)
در 21 رنگ ٫ با سایه های بسیار و رنگی که کاملا طبیعی به نظر می رسد . مخلوطی غنی از انتی اکسیدان وتامین c و E . برای مدت طولانی نمی تواند موهای خکستری را پوشش دهد . ماندگاری این رنگ در 6 هفته است بدون اینکه رنگ آن عوض شود.
6. رنگ مو کلایرول محافظ رنگ مو (Clairol Loving Care Haircolor)
این رنگ موی قدیمی یکی از رنگ هایی است که مادر من در چند دهه از آن استفاده کرده است و اون عاشق این رنگ مو است چون در آن آمونیاک یا پراکسید ندارد. شامل ویتامین E.. با اینکه رنگ مویی قدیمی است اما مدرن است !
7. رنگ مو کلایرول برای ریشه های مو (Clairol Nice ‘n Easy Root Touch-Up)
اگر ریشه های موی شما دیر رنگ میگیرد فقط در 10 دقیقه و بسیار سریع و راحت نتیجه خواهید گرفت. روی رنگ موی شما به راتی کار میکند . فروشگاه ٫ سالن یا مارک اهمیتی ندارد اما این به سرعت موهای شما را رنگ میکند .
من خودم از رنگ موی کلایرول هر 4 هفته استفاده میکنم و از رنگ و ماندگاری آن راضی هستم . شما از کدامیک از این رنگ موها استفاده کردید ؟ چه نتیجه ای گرفتید ؟ مارکی که استفاده کردید شامل این موارد بود ؟ تجربیات خود را با دوستانتان به اشتراک بگذارید .
رنگ موها یکی از مهمترین محصولات آرایشی بهداشتی مو هستند. در کشورهای توسعه یافته بیش از ۷۰ درصد از خانم ها حداقل یک بار از رنگ مو استفاده نموده اند و یا به طور منظم مو را رنگ می کنند. یکی از مهم ترین علل رنگ کردن مو تغییر رنگ مو های خاکستری و پوشاندن سفیدی مو می باشد. بیش از ۸۰ درصد از رنگ موها از نوع اکسیدانی یا دائمی هستند. مخلوط آب اکسیژنه و یک عامل قلیایی (مانند آمونیاک) سبب روشن شدن رنگ طبیعی مو می گردد و به دنبال آن استفاده از رنگ های دائم غیر قابل شستشو با آب سبب جایگزین شدن این رنگ، در مو می شود. با توجه به پیچیدگی ساختار شیمیایی مواد سازنده رنگ مو، درنظر گرفتن سلامت و کیفیت این فرآورده ها بسیار دارای اهمیت می باشد.
رنگهای مو دو کاربرد عمده دارند:
مخفی نمودن موهای سفید شده
تغییر رنگ ظاهری موها
گرایش به رنگ مو بر اساس آمار، ۷۵ درصد از زنان آمریکایی از رنگ مو استفاده می کنند. در سال ۱۹۵۰، تنها ۷ درصد از زنان این کشور موهای خود را رنگ می کردند که آن هم برای پوشاندن موهای سفید بود. در چند دهه پیش، عامه مردم از رنگ مو استفاده نمی کردند و زنان با موهای رنگ شده اسباب تمسخر سایرین بودند. این روزها مردان هم به تبعیت از زنان برای پوشاندن موهای سفید خود از رنگ مو استفاده می کنند. آمارهای به دست آمده در کشور امریکا در سال ۲۰۰۲ میلادی حاکی از صرف هزینه ای بالغ بر ۱۱۳ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار برای رنگ مو است و شمار مصرف کنندگان رنگ مو در ۵ سال اخیر ۵۰ درصد افزایش یافته است. اما انتخاب نوع رنگ مو و فن استفاده از آن به موضوعی گیج کننده بدل شده است. انواع رنگ مو رنگ های مو به دو دسته طبیعی و شیمیایی تقسیم بندی می گردند:
• رنگ موهای طبیعی یا گیاهی رنگ موهای طبیعی از برگ گیاهان حاوی رنگدانه مانند حنا، روناس، خضاب، بابونه، ایدیگو و موارد دیگر به دست می آیند. به این صورت که مثلا در مورد حنا (Henna) برگ های این گیاه ابتدا خشک سپس پودرشده و به صورت خمیر در آمده و روی مو گذاشته می شود. البته حنا را می توان به صورت منفرد یا در ترکیب با گیاهان دیگری مثل ایندیگو(Indigo) و بابونه (Camomile) هم استفاده نمود. مزیت رنگ موهای گیاهی، طبیعی بودن و ایمنی نسبی آنهاست.
محدودیت رنگ موهای طبیعی: ۱- تنوع لازم را ندارند.
۲- نتایج غیر قابل پیش بینی است.
۳- دریچه های مویی که با اینگونه مواد رنگ شده مسدود می گردد بنابراین دکلره و بی رنگ کردن مو بسیار مشکل و گاهی نشدنی خواهد شد. از این رو دسترسی به رنگهای با پایه روشن در آینده امکانپذیر نخواهد بود.
• رنگ موهای شیمیایی این گونه رنگها از مواد شیمیایی ساخته می شوند. بزرگترین مزیت رنگ موهای شیمیایی تنوع رنگ ها و عیبشان ایمنی کمتر خصوصا در فرمولاسیونهای غیر استاندارد است.
رنگ موهای شیمیایی
همچنین به علت فعل و انفعالات شیمیایی که در فرایند رنگ کردن مو رخ می دهد - خصوصا اگر رنگ کردن مو با مهارت انجام نشود - آسیب هایی مانند خشک شدن مو وهمچنین تحریک و سوزش پوست سر بوجود می آید. تحقیقات اخیر نشان داده رنگ موهای شیمیایی می توانند در دراز مدت حتی باعث بروز بیماریهایی مانند سرطان شوند که برای نمونه می توان به خبری که به تازگی در مورد ارتباط رنگ مو با سرطان منتشر شده اشاره نمود: خلاصه خبر آن است که که طی پژوهشی ثابت شده خانمهایی که به مدت بیش از بیست سال از رنگ موهای شیمیایی استفاده کرده اند بیشتر از خانمهایی که از رنگ مو استفاده نکرده اند در معرض بیماری سرطان سیستم لنفاوی(NHL) قرار دارند برای دیدن متن کامل این خبر اینجا یا اینجا را کلیک کنید.
البته این مساله چندان نگران کننده نیست زیرا در دو دهه اخیر بسیاری از مواد شیمیایی خطرناک ازفرمولاسیون برخی مواد مصرفی برای رنگ کردن مو حذف شده که این مواد شیمیایی خطرناک بیشتر در فرمولاسیونهای قدیمی یافت وجود داشته اند.
دسته بندی رنگ موهای شیمیایی انواع مختلفی از محصولات رنگ مو در بازار موجود می باشد. این محصولات قادرند رنگ طبیعی مو را از آن بگیرند، رنگ جدیدی را جایگزین رنگ طبیعی مو نمایند و یا هر دو فرآیند را هم زمان انجام دهند. با توجه به پیشرفت تکنولوژی تهیه این محصولات، نتایج مختلفی از تغییرات جزئی در رنگ مو تا تغییرات بارز در رنگ موی طبیعی را می توان مشاهده نمود. با توجه به دوام این محصولات در سطح مو، این فرآورده ها به انواع مختلف تقسیم می شوند.
1- رنگ موهای موقتی (Temporary)
در این نوع رنگ مو رنگدانه ها فقط روی سطح موها را می پوشانند ولی به علت بزرگ بودن اندازه ملکولشان به داخل پولک های مو نفوذ نمی کنند. دراین نوع رنگ مو از رنگدانه های قابل حل در آب استفاده می شود از این رو این رنگ با یک بار شستن زدوده می شود.
رنگ های موقت یا رنگ موهای قابل آب کشی (color rinses) از اسیدهای با وزن ملکولی بالا یا رنگ های پراکنده شده (dispersed dyes) تهیه می شوند، که تمایل اندکی به مو دارند. می توان این مواد رنگی را با یک پلیمر کاتیونی به صورت کمپلکس درآورد. این کار حلالیت رنگ را کاهش می دهد و در مقابل تمایل جذبی آن به سطح مو را افزایش می دهد. برای پراکنده نمودن آن در پایه رنگ می توان از سورفکتانت استفاده نمود. این کمپلکس مانند روکشی روی سطح مو قرار می گیرد و مازاد آن را می توان پاک نمود. نیروهای پیوستگی بین این مواد با مو ضعیف است و با نخستین بار شستشو از سطح مو پاک می شوند.
برای دستیابی به یک رنگ مناسب و مشخص، گاه دو تا پنج ماده رنگی در فرمول باید استفاده شود. این فرآورده ها معمولاً به صورت اسپری استفاده می شوند. با توجه به اینکه در این محصولات، فرآیند روشن نمودن رنگ مو و پوشش کامل موهای خاکستری ایجاد نمی شود، رنگ موهای موقت انتخاب مناسبی برای تجدید رنگ موهایی که قبلا رنگ شده اند می باشند.
2- رنگ موهای نیمه دائمی (Semi-permanent)
در این نوع رنگ مو رنگدانه ها به داخل پولک مو نفوذ می کنند ولی با رنگدانه های طبیعی مو امتزاج پیدا نمی کنند، از این رو این رنگ پس از چند هفته و چندین بار شستن زدوده خواهند شد
این نوع رنگ موها مخلوطی از رنگ های مستقیم می باشند که تا حدود 6 تا 8 بار شامپو زدن، دوام دارند. این نوع رنگ ها معمولاً رنگ هایی با وزن ملکولی پایین می باشند که تنها به لایه های کوتیکول خارجی پوست نفوذ می یابند، بدون آنکه اتصال محکمی با پروتئین های مو برقرار سازند. رنگ های نیترو (Nitro-dyes) مهم ترین گروه از رنگ هایی هستند که در رنگ موهای نیمه دائمی کاربرد دارند. این رنگ های بدون بار الکتریکی (غیریونی) به سختی تحت تأثیر بارهای منفی سطح مو قرار می گیرند. در نتیجه، با توجه به این امر و همچنین کوچک نمودن جرم ملکولی خود، می توانند به کوتیکول مو نفوذ کنند. شستشوی مو این امکان را فراهم می سازد تا این مواد با توجه به حلالیت در آب، به تدریج از مو خارج شوند. این محصولات حاوی مخلوطی از رنگ های از پیش آماده است که باید برای حدود 30-20 دقیقه بر روی مو قرار گیرد. رنگ حاصل دوام و قدرت عمل بالایی ندارد، زیرا نه فرآیند روشن نمودن رنگ طبیعی مو اتفاق می افتد و نه تأثیری بر موهای خاکستری روی می دهد.
3- رنگ موهای دائمی (Permanent)
این رنگدانه ها نیز همانند رنگدانه های نوع دوم، اندازه کوچکی دارند از این رو به داخل پولک مو نفوذ می کنند. با این تفاوت که با رنگدانه های طبیعی مو ترکیب شیمیایی تشکیل داده در اثر این ترکیب ملکولهای ریز تبدیل به ملکولهای درشت تری می شوند بنابراین در داخل مو محبوس گردیده و لذا اثرشان دائمی است.
در رنگ موهای دائم میزان آب اکسیژنه در سطح سر به 6 درصد می رسد و به عنوان قلیایی کننده نیز از آمونیاک استفاده می شود که این امر pH را به حدود 10.5 – 9.5 می رساند. این تنش اعمال شده سبب نفوذ رنگ مو تا خلال کورتکس می گردد. این نوع رنگ ها ثبات و دوام اثر طولانی دارند و با گستره وسیعی از رنگ ها در بازار عرضه می شوند. رنگ موهای دائم به شکل بارزی سبب روشن شدن رنگ مو می گردند و قدرت پوشانندگی موهای خاکستری را به طور کامل دارند. با رشد مو از سطح سر تغییر رنگ ایجاد می شود بنابراین این افراد برای حفظ یکنواختی رنگ مو می بایست هر 6-4 هفته، رنگ کردن مو را تجدید نمایند.
یکی از اشتباهات رایجی که مرتبا توسط کاربران بی تجربه رنگ مو تکرار می شود آن است که رنگ روشن را بدون انجام عمل دکلره روی مو استفاده می نمایند. برای به کار بردن رنگهای روشن برروی موی تیره طبیعی، ابتدا باید رنگدانه های طبیعی مو را خارج نمود، به این عمل دکلره کردن می گویند. فراورده هایی که به این منظور استفاده می شوند مواد دکلره (Bleach) نام دارند. جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد جزئیات عمل دکلره اینجا را کلیک نمایید.
